Dzika Albania? Może już niekoniecznie i nie wszędzie, ale idąc tym tropem chcę pokazać Wam różnorodne możliwości zwiedzania Albanii. Dziś dla aktywnych wielbicieli przyrody
albańskie Parki Narodowe!
Park Narodowy Theth (Park Kombëtar i Thethit)
Zaczynamy od północy i jednego z najpopularniejszych wśród turystów PN czyli słynnego Theth. Pisałam o tym jak tam dojechać w sierpniu. Zerknijcie TU, bo droga pozostawia wiele do życzenia.
Utworzony w 1966 r. jest jednym z pierwszych, albańskich centrów turystycznych. Znajduje się w sercu Alp Północnoalbańskich znanych również jako Góry Przeklęte. Najpopularniejsze atrakcje przyrodnicze, do których wiodą szlaki piesze to m.in.: Kanion Grunas (Kanioni i Grunasit), Wodospad Grunas (Ujevara e Grunasit), Shpella e Thethit (Gumnarit), Jezioro Jezerca (Liqeni i Jezercës), Wąwóz Peja (Qafë Pejës), Jaskinia Harapi (Shpella e Majës se Arapit) i Błękitne Oko (Syri i Kalter ne Kaprre). W miejscowości najbardziej znany jest charakterystyczny kościółek, Dom Nikoll Koçeku (tzw. wieża odosobnienia) oraz niewielkie Muzeum Etnograficzne.
W PN jest wyznaczonych 15 tras (stan na 2017 r.). Jedna z najpopularniejszych tras trekkingowych wiedzie do kolejnego ciekawego miejsca…
Park Narodowy “Butrint” (Parku Kombëtar “Butrint”)
Większość z nas kojarzy Park Archeologiczny, gdzie znajdują się pozostałości starożytnego miasta Butrint. Jednak to również ważna strefa ochrony przyrody o powierzchni ok 9400 ha.
Park obejmuje zarówno część Jeziora Burint, jak również słone źródła (Burimet e kripura të Mullerit), Jezioro Rrëza (Liqeni i Rrëzës), Kanał Vivarski oraz wyspy Ksamilu.
Może to będzie bardzo niepopularne co napiszę, ale jak płyniemy na jedną z trzech wysepek Ksamilu pamiętajmy, że właśnie takie działania niszczą przyrodę. Oczywiście atrakcję proponują sami Albańczycy, ale miejmy po prostu świadomość.
Park Narodowy przełęczy Shtama (Parku Kombëtar “Qafë Shtamë”)
Kruja to nie tylko miasto Skanderbega, ale również piękna przyroda. Przełęcz Shtama znana jest ze źródła Królowej Matki (Kroi i Nënës Mbretëreshë) skąd matka Zogu I kazała dostarczać sobie wodę. Aktualnie w pobliżu znajduje się rozlewnia wody “Qafshtama”.
Ponad 700 ha PN z 2000 ha porasta czarna sosna.
Wjazd do PN prowadzi przez kanion Vaja i po przekroczeniu przełęczy przed nami ukazują się góry Skanderbega. Na południu natomiast graniczy z PN Dajti.
Park Narodowy Góry Dajti (Parku Kombëtar “Mali i Dajtit”)
Jeśli wyskoczyliśmy do Albanii tylko “na weekend” i lądujemy w Tiranie? Nic straconego. Wystarczy wjechać kolejką gondolową na górę Dajti i znaleźć się na tarasie widokowym na wysokości 1000 m.n.p.m. Można oprócz podziwiania panoramy Tirany wypić kawę, zjeść obiad, a nawet zanocować. Znajdują się tam szlaki rowerowe i piesze oraz park przygody.
PN stworzono w 1966 r. a następnie znacznie poszerzony w 2006 r. Ma powierzchnie ok 30000 ha. Najpopularniejsze atrakcje to: wąwóz Skurran czy jezioro Bovilla. Znajdują się tam również pozostałości twierdzy, a w okolicach jeziora, w wiosce Brrar można odnaleźć most oraz zabudowania z okresu otomańskiego.
Park Narodowy Gór Tomor (Parku Kombëtar “Mali i Tomorit”)
U stóp gór Tomor położony jest Berat, który powinien znaleźć się w programie każdej wycieczki po Albanii. Jednak warto też zobaczyć jakie tajemnice kryją piękne góry w okół.
Znajduje się tam święte miejsce bektaszytów i ich świątynia Teqeja e Abaz Aliut. Osoby, które wierzą w miejsca “duchowe” i przepełnione energią powinny tam się wybrać – już od czasów iliryjskich uznawano to miejsce za niezwykłe. Najbardziej niezwykłe atrakcje to jaskinie: Kapinova, Proseke, Katafiqi, Kakruka oraz cyrki i moreny lodowcowe.
Morski Park Narodowy Karaburun-Sazan (Parku Kombëtar Detar Karaburun-Sazan)
Płynąc na wyspę Sazan i półwysep Karaburun przede wszystkim widzimy pozostałości bazy wojskowej oraz piękne plaże. W 2010 r. powstał tam Morski PN o powierzchni 12428 ha. Obejmuje część lądową, jak również podwodną. Najbardziej znaną atrakcją jest oczywiście słynna i największa na albańskim wybrzeżu jaskinia pirata Hadżiego Aliu (Shpella e Haxhi Alisë), do której wycieczki wpływają. Istnieje również jaskinia Grama i niezwykle malownicza zatoka Grama z rajską plażą. Pod wodą również jest wiele atrakcji m.in. wraki statków!
Park Narodowy Lura (Parku Kombëtar i Lurës)
Mniej znane miejsce, gdzie niestety drogi są dość słabe. Poza tym ciężko zapanować nad nielegalną wycinką lasów oraz faktem, że polodowcowe jeziora, z których znany jest park “znikają”.
Park ma powierzchnię 1280 ha i został utworzony w 1966 r. Górska, pozbawiona asfaltu trasa wiedzie wzdłuż kilku najważniejszych jezior. Najbardziej znane to: Jezioro Kwiatów (Liqeni i Luleve) o powieszchni 45 ha, Jezioro Kllabeka (Liqeni i Kllabekas), bardzo głębokie Czarne Jezioro (Liqeni i Zi), Jezioro Krów (Liqeni i Lopeve), Suche Jezioro (Liqeni i Thate), Jezioro Popiołów, i największe o powierzchni 50 ha jest Wielkie Jezioro (Liqeni i Madh).
Park Narodowy Zall -Gjocaj (PK-“Zall-Gjocaj”)
Najmniejszy PN, graniczący z PN Lura. Ma zaledwie 140 ha i został założony w 1996 r. Można go odwiedzić w czasie eksplorowania południowej części PN Lura.
Park Narodowy “Bredhi i Hotovës – Dangëlli”( Parku Kombëtar “Bredhi i Hotovës – Dangëlli”)
Chcecie wyleczyć się z wszelkich chorób? Warto odwiedzić Benje czyli gorące źródła, które znajdują się na terenie tego PN. Jest to 6 naturalnych basenów znajdujących się u “wejścia” do kanionu Lengerica, który ma ok 4 km i na jego końcu możemy zobaczyć tzw. Most Kozła (Ura e Dashit) oraz m.in. jaskinia gołębi (Shpella e Pëllumbave).
Poza tym w PN znajdują się również kaniony: Kamencka i Borocka.
Benje to również cerkiew NMP pochodząca z przełomu XVIII/XIX oraz Most Sędziego.
Park Narodowy “Shebenik-Jabllanicë”(Parku Kombëtar “Shebenik-Jabllanicë”)
Położony przy granicy z Macedonią jest również jednym z mniej znanych parków. Niestety również stan dróg jest raczej słaby.
Zajmuje powierzchnię ok 34000 ha i powstał w 2008 r. Słynie z jezior polodowcowych oraz wielu jaskiń, w których mieszkali eremici. Np. w jaskini Kosharisht (Shpella e Kosharishtit) znaleziono pozostałości fresków. Nazwa parku pochodzi szczytu Shebenik (Maja e Shebenikut, 2253 m.n.p.m.) oraz gór Jabllanica (Mali i Jabllanicës).
Park Narodowy “Divjake-Karavasta” (Parku Kombëtar “Divjake-Karavasta”)
Chyba najbardziej wypoczynkowy Park Narodowy. Divjaka ma dobrą bazę turystyczną i biura podróży organizują tam wczasy. Szeroka, piaszczysta plaża naprawdę robi wrażenie. Jednak pamiętajmy, że to doskonałe miejsce do obserwacji m.in. pelikana kędzierzawego. Składa się się z kilku lagun – największa z nich to Karavasta, słonych źródeł oraz Wyspy Pelikanów(Ishulli i Pelikanit). Jego całkowita powierzchnia to 22 000 ha.
Na terenie parku znajduje się m.in. odrestaurowana cerkiew św. Atanazego z XVIII w. z freskami braci Jerzego i Jana Katro.
Park Narodowy Llogara (Parku Kombëtar Llogara)
Miejsce, które ma miano wręcz kultowego, gdyż każdy kto wybiera się na Riwierę Albańską przejeżdżał przez przełęcz Llogara i mógł podziwiać jak góry Akrokeroune wpadają do Morza Jońskiego.
PN został utworzony w 1966 r. i obejmuje 1010 ha. Na jego terenie znajdują się 23 szlaki piesze m.in. na górę Cikę, przez wąwóz czy do skały Cezara, gdzie ten podobno przemawiał do swoich żołnierzy. Wśród sosen piniowych można zatrzymać się na kawę, a nawet obiad czy nocleg.
Park Narodowy “Bredhi i Drenovës” (Parku Kombëtar “Bredhi i Drenovës”)
PN Jodły Drenowa znajduje się w malowniczej okolicy Korczy i został założony w 1966 r. i ma powierzchnię ok 14 ha z czego większość jest pokryta lasem. Znajduje się tam wiele źródeł z wodą pitną, a najsłynniejsze Çardak przy Skale Kozła podobno “nawet ze starca zrobi młodzika”.
Park Narodowy Jeziora Prespa (Parku Kombëtar “Prespa”)
Jezioro Prespa to taka mniej znana mniejsza siostrzyczka Jeziora Ochrydzkiego. Bądź co bądź są połączone i woda z Prespy przepływa pod pasmem Gór Suchych (Mali i Thate), a następnie trafia do jeziora Ochrydzkiego.
Na jeziorze znajduje się charakterystyczna wyspa Maligrad (Ishulli i Maligradit) o powierzchni 16ha. Znajduje się tam cerkiew NMP – z resztą nie jedyna w okolicy, gdyż znajdują się tam ozdobione freskami jaskinie, które służyły jako samotnie, ale również świątynie. PN to faktycznie nie tylko samo jezioro, ale teren w okół. Park ma powierzchnię ok 28 000 ha i został założony w 1999 r.
Przy opisach albańskich Parków Narodowych lub pomników natury zawsze korzystam z fajnie przygotowanej strony Państwowej Agencji Obszarów Chronionych. Polecam, bo mają wersję angielską – może nie tak fajną jak albańską, ale dużo praktycznych informacji można wydobyć. Polecam również stronę organizacji DINARIDES.
Świetny blog! Powodzenia i pozdrawiam